I u ovosubotnjem Leksičkom Vremeplovu JU Gradska biblioteka Tivat donosimo objašnjenje etimologije nove dvije riječi: jedne iz opšteg leksikona B/CG/H/S jezika i jednog bokeljskog lokalizma. Ove subote to su riječi djèvōjka i bulîn.
Leksem djèvōjka postao je od praslavenskog *děvojьka (makedonsko девойка, poljsko dijalekatsko dziewojka, rusko dijalekatsko девóйка), što je deminutiv od praslavenskog *děvoja (staročeško děvojě, staropoljsko dziewoja), a to je, opet, tvoreno od osnove koja je u leksemu *děva. Leksem *děva– a time i leksem djèvōjka, koji je tvoren od *děva– izveden je, pak, od indoevropskog korijena *dʰeh₁i– “sisati, dojiti”. Djevojka je, dakle- u bukvalnom smislu- „biće koje doji, koje ima sposobnost, moć dojenja“.
Leksem bulîn [u opštem leksikonu B/CG/H/S jezika: „meta u igri koja se zove bućanje (boćanje); najmanja kugla u bućanju] posuđenica je iz venecijanskog bulin „mala lopta, loptica“. U italijanskom jeziku imamo arhaični oblik ballino, izvedenica bàlla; to bàlla vodi porijeklo od francuskog balle, a francusko balle od franačkog *balla (lopta), indoevropskog porijekla. Tako porijeklo našeg bulina iz bućâ- za mnoge vjerovatno neočekivano- seže u doba nekoliko hiljadâ godinâ prije nove ere.
Sa objašnjenjem etimologije neke nove dvije riječi- jedne iz opšteg leksikona B/CG/H/S jezika i jednog bokeljskog lokalizma vidimo se iduće subote.
LITERATURA:
- Ranko Matasović, Tijmen Pronk, Dubravka Ivšić, Dunja Brozović Rončević- Etimološki rječnik hrvatskoga jezika, Institut za hrvatski jezik i jezikoslovlje, Zagreb 2016.
- Sandra Tamaro- Boljunske etimologije, Sveučilište Jurja Dobrile u Puli, Pula 2017.
