U Leksičkom Vremeplovu JU Gradska biblioteka Tivat (i) ove subote donosimo objašnjenje etimologije dvije riječi. Kako smo to uobičajili, jedna riječ je iz opšteg leksikona b/cg/h/s jezika, a druga je bokeljski lokalizam. Ove subote to su riječi ilúzija i gôba.
Ilúzija je posuđeno iz kasnolatinskog illusio ‘prevara’ , latinsko ‘ruganje, ironija’, što je izvedeno od participske osnove glagola illūdō ‘šaliti se, rugati se, izigrati, prevariti’, koji je, pak, složen od prefiksa in– i lūdō < *leyd– ‘pustiti, igrati se’.
Gôba (u opštem leksikonu b/cg/h/s jezika ‘grba’) vodi porijeklo od venecijanskog gobo i italijanskog gobbo ‘grbav’. Venecijanska/italijanska riječ, pak, potiču od vulgarnolatinskog gǔbbu(m) odnosno kasnolatinskog gǐbbu(m) indoevropskog porijekla. Leksem gôba prilagodio se našem jezičkom sistemu i razvio veliko derivaciono gnijezdo koje uključuje pridjeve, imenice i glagole, bez obrazovanja novih značenjâ.
Sa objašnjenjem etimologije neke nove dvije riječi – jedne iz opšteg leksikona b/cg/h/s jezika i jednog bokeljskog lokalizma – vidimo se iduće subote.
LITERATURA:
1. Ranko Matasović, Tijmen Pronk, Dubravka Ivšić, Dunja Brozović Rončević – Etimološki rječnik hrvatskoga jezika, Institut za hrvatski jezik i jezikoslovlje, Zagreb 2016
2. Vesna Lipovac-Radulović – Romanizmi u Crnoj Gori, jugoistočni dio Boke Kotorske, MbM plus, Novi Sad 1998.
3. Srđan Musić – Romanizmi u severno-zapadnoj Boki Kotorskoj, Filološki fakultet Beogradskog univerziteta, Beograd 1972.
