U ovosubotnjem Leksičkom Vremeplovu JU Gradska biblioteka Tivat donosimo objašnjenje etimologije nove dvije riječi: jedne iz opšteg leksikona B/CG/H/S jezika i jednog bokeljskog lokalizma. Ove subote to su riječi krâlj i rȅful.
Leksem krâlj vodi porijeklo od praslavenskog korlj'ь (slovenačko králj, rusko корóль, poljsko król), što je posuđeno iz germanskog ličnog imena Karl. Opšti slavenski naziv za kralja najvjerovatnije potiče od imena franačkog vladara Karla Velikog (747.-814.), koji je bio prvi kralj sa kojim su Slaveni došli u kontakt. Pomišlja se da bi leksem krâlj mogao poticati i od imena djeda Karla Velikog Karla Martela (686.-741.), ali to je manje vjerovatno jer Karlo Martel nije bio u direktnom dodiru sa Slavenima. Zamjena sonanta –l– na kraju riječi slavenskim –lj– česta je u pozajmljenicama, npr. latinsko palude– „močvara“ > Poljud, anguilla > jegulja.
Leksem rȅful (u opštem leksikonu B/CG/H/S jezika „mah od vjetra, nagli i žestok udarac vjetra“) vodi porijeklo od venecijanskog rèfolo. U venecijanskom dijalektu italijanskog jezika taj leksem nastao je od prefiksa re– i *folo, postverbala od vulgarnolatinskog deminutiva flabulare, koji je, opet, nastao od latinskog flāre “duvati”.
Sa objašnjenjem etimologije nove dvije riječi- jedne iz opšteg leksikona B/CG/H/S jezika i jednog bokeljskog lokalizma- vidimo se iduće subote.
LITERATURA:
- Ranko Matasović, Tijmen Pronk, Dubravka Ivšić, Dunja Brozović Rončević, Etimološki rječnik hrvatskoga jezika, Institut za hrvatski jezik i jezikoslovlje, Zagreb 2016.
- Petar Skok, Etimologijski rječnik hrvatskoga ili srpskoga jezika, vol.III, Jugoslavenska akademija znanosti i umjetnosti, Zagreb 1973.
