Izraz ostati na cjedilu, ili naći se na cjedilu, u značenju ‘naći se u neprilici’, ‘biti prevaren’ i sl. dio je šire izreke koju je Vuk Karadžić takođe zabilježio u “Srpskim narodnim poslovicama”. Tu stoji: “Ostao kao brabonjak na cjedilu. Đe koja se ovca i koza pobrabonji u muzlici kad je muzu, pa kad se mlijeko procijedi, brabonjci ostaju na cjedilu. Mjesto brabonjak govori se i druga riječ”. Prvobitni smisao ovog izraza, bio je, dakle, u poređenju – “ostati napušten i osramoćen, kao brabonjak na cjedilu”. Kasnije je izraz skraćen, pa se govori samo ostati na cjedilu u već rečenom značenju, koje je u “Rečniku Matice srpske” ilustrovano primjerom iz djela Stevana Sremca:“I tako frajla Jula ostala na cedilu”. Pored ostati na cjedilu, u našem jeziku postoji i izraz ostaviti koga na cjedilu, sa značenjem: ‘izdati, iznevjeriti nekog’, ‘napustiti nekog’ i sl. Tako se za izigranog čovjeka, koji je ostavljen u teškoj situaciji, kad mu je pomoć bila najpotrebnija, obično kaže da je “ostavljen na cjedilu”.
LITERATURA:
Milan Šipka- “Zašto se kaže?”, Prometej, Novi Sad 2013
