Kada bilo kakva analiza duhovnih i umetničkih umotvorina, od epike do poetike, dođe do antičkih i pred antičkih uzora, ovde konkretno Izide i Ozirisa (Meseca i Sunca, tzv. mitska podloga), uvek postoji jedna granica preko koje se ne prelazi, a to je krajnje značenje kosmologije, tj njeno povezivanje sa fiksnim zvezdama, planetama, sazvežđima, i nebeskim fenomenima i njihovih brojnih veza sa kalendarom koji se zbog društvenih prilika menjao od Lunarnog ka Solarnom u drevnom Egiptu, i stavljanje istih u šire istorijsko-religijsko okruženje i njihov izvoz na iransko-judeo-hrišćansku versku teritoriju, a na taj način se gubi sama suština pojava, bez koje nema razumevanja okosnice svih psiholoških i fliozofskih fenomena koje u današnjici držimo da ih poznajemo, u ovom slučaju Erosa i Logosa…
Kada bilo kakva analiza duhovnih i umetničkih umotvorina, od epike do poetike, dođe do antičkih i pred antičkih uzora, ovde konkretno Izide i Ozirisa (Meseca i Sunca, tzv. mitska podloga), uvek postoji jedna granica preko koje se ne prelazi, a to je krajnje značenje kosmologije, tj njeno povezivanje sa fiksnim zvezdama, planetama, sazvežđima, i nebeskim fenomenima i njihovih brojnih veza sa kalendarom koji se zbog društvenih prilika menjao od Lunarnog ka Solarnom u drevnom Egiptu, i stavljanje istih u šire istorijsko-religijsko okruženje i njihov izvoz na iransko-judeo-hrišćansku versku teritoriju, a na taj način se gubi sama suština pojava, bez koje nema razumevanja okosnice svih psiholoških i fliozofskih fenomena koje u današnjici držimo da ih poznajemo, u ovom slučaju Erosa i Logosa…